بسم الله الرحمن الرحیم

در تفسیر منسوب به امام عسکری علیه السلام آمده است:

حسن بن علی بن ابیطالب علیه السلام فرمود:

خدای متعال چون یهود را از زبان پیامبر خدا صل الله علیه و آله توبیخ فرمود و جلو بهانه های آنان را گرفت، و دلیل های روشن آورد که محمد صل الله علیه و آله سالار پیامبران، و بهترین آفریده خداست، علی علیه السلام سرور اوصیاء ، و بهترین جانشین او در میان مسلمانان است، و پاکیزگان از خاندان او به پادارندگان دین خدا و پیشوایان بندگانش هستند، جلوی بهانه های آنان را گرفت. دیگر نمی توانستند دلیل و شبه های بیاورند؛ به لجاجت روی آوردند و گفتند:

محمد! ما نمی فهمیم تو چه میگویی! ما معتقدیم که بهشت، تنها برای ماست - نه تو، و نه علی، نه دین داران و امت تو- ، و ما به شما گرفتار و آزموده می شویم، و ما اولیای مخلص خدا و بندگان برگزیده اوییم. دعای ما پذیرفته است و هر خواسته ای که از پروردگارمان داشته باشیم، رد نخواهد شد.

چون این سخنان بگفتند، خدای متعال به پیامبرش فرمود: ای محمد! به اینان بگو « اگر سرای آخرت - بهشت و نعمت هایش - تنها برای شماست و دیگران - که محمد و علی و امامان و بقیه اصحاب و مؤمنان باشند - سهمی از آن ندارند، پس اگر راست می گویید که دعای شما مستجاب است، برای دروغگویان و مخالفان خود آرزوی مرگ کنید.(بقره- آیه 94) و بگویید: خدایا! دروغگویان ما و مخالفان را بمیران تا راستگویان از ایشان بیاسایند، و حجت راستین و بایسته ات آشکارتر شود.

پیامبر صل الله علیه و آله پس از آن که این سخن خدا را بر آنان عرضه کرد، فرمود: هیچ یک از شما این نفرین و آرزو را نمی کند مگر آن که آب دهانش در گلویش گیر کند و در جا بمیرد. و چون یهود می دانستند که دروغگویند و محمد و علی و پیروانشان راستگویند، از بیم مرگ جرأت نکردند که دعا کنند. ...

فرهنگ جامع سخنان امام حسن علیه السلام، ص 26-25